Letnią porą

Dreszcz na mej skórze...
Równierz na ustach...
Siadam na krzesło...
Nie mogę ustać...
Wzrok wpatrzony w okno,
Na letni krajobraz,
Moje ręce się pocą lecz rysuję ten obraz,
Łatwiej byłoby nocą...
Ach! Z rąk wypadł ołówek...
Schylam się, podnoszę, rysuję początek... Nagłówek,
Jeszcze tylko myśli rozproszę...
Tak być nie może!
O czym ja myślę? Mój Boże...
Utopię się w Wiśle lecz i to nie pomoże...
Jakiś głos szepcze- dokończ to dzieło.
Kim jesteś?! - Przeraźliwie krzyczę.
Trzeba skończyć co się zaczęło.
Lecz na pytanie odpowiedzi nie słyszę...
I kończę obraz widziany w głowie...
Co na nim było?
Wybaczcie nie powiem.

autor

>>JAK CHCECIE

Napisany: 2006-09-08 Dodano: 2006-09-08 14:13:06

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie