Letnia Poro
Ewuni Wierzbince Mojej Przyjaciółce:) Za to, że dzięki niej jestem jeszcze wśród Was
cicho weszłaś do ogrodu letnia poro
w swej złotej sukience z jedwabiu
delikatnie zaszumiałaś tuż
nad uchem by zostawić mnie
w oczekiwaniu
na kamieniu usiadłaś z gracją
spojrzałaś tak elegancko
na wierzbę płaczącą
a ta - oniemiała
z wrażenia
kiedy wzięłaś do ręki pióro
czystą kartkę
zapisując ją drobnym maczkiem
nie wiedziałaś, że
czyta ją gil siedzący na twoim ramieniu
że podgląda świerszcz i
dziwi się słowik
a już na pewno nie przypuszczała,
że tulić się do niej będą
zachwycone róże i błękitne fiołki
a irysy dumnie pochylą głowę
kończąc ciemna gradowa chmura
przemknęła przez nieba oblicze
ale znikła gdy wrzuciłaś wiersz do
butelki
a potem prosto do rzeki
patrzyłaś aż popłynie hen do morza
do morza
tuląc gwiazdy w ramionach
i dzikie koty usnęła tuż
pod rdzawym obłokiem
Komentarze (5)
to tak jakbyś opisała jeden dzień z życia.. zresztą w
bardzo obrazowy sposób.. ładne metafory a wiersz
momentami brzmi jak piosenka :)
"tuż pod rdzawym obłokiem" - malować pisząc, oto
wyzwanie dla poety ty wariacki huncwocie. :) wiersz
bardzo poetycki
"Letnia poro ,do ogrodu weszłaś z gracją,spojrzałaś
tak elegancko".Aytorka wiersza uczłowieczyla ślicznie
letnią porę,dobry pomysł na temat wiersza.Ładnie
utworzone zdania,porównania.Ciepły i serdeczny wiersz.
Sliczny radosny wiersz, pelen wdziecznosci,,,moze
rozszerzylbys: "
patrzylas az poplynie hen do morza do
oceanow " / ? /..bardzo mi sie podoba.
z dużą dozą romantyzmu ciekawy wiersz...:)