Letnie ciche westchnienia

Pąki brzoskwiń, pół drogi w róż
Olbrzymia ilość miłości w gałęziach
Wiele słów, wiele wyrazów
Złożonych ust do pocałunków

Drzewa uginają się w gronach kwiecia
Zapach silnie w nozdrza uderza
Zachłannie spożywają posiłek owady
Szukam pośród cieni źdźbła ochłody

Widzę jasno przez przymknięte oczy
Jasność świata, jego powaby, słońca czary
Pytam siebie gdzie słać listy z pytaniami
Obejmuje piękno tutaj, ty ja daleko sami

Rosły dąb między kwitnącymi brzoskwiniami
W promieniach rośnie, w nim płyną łabędzie
Jak nasze dwa letnie ciche westchnienia
Szukam w ciszy twoich ust, chwila spełnienia

Przyniosę płynąc łabędziem kosz owoców
By zaznać chwili gdy ty głodnymi wargami
pieścisz krwisty owoc czerwonej brzoskwini
W piekle upału ty, ja, wszystko mi się myli

Proszę pana Czy coś się stało
Noc się zbliża, pan śpi pod drzewem
---
Milczałem, myśl rozpłynęła się w sen

Autor:slonzok
Bolesław Zaja


Pamięci
Freddie Mercury’ego
„The show must go on”
Gra toczy się w jupiterach
Nie mów nic
Występ musi trwać
(to tylko gra )
cały czas jesteś
więcej i więcej
istniałeś i zaistniejesz jeszcze
w dobrym dniu
choć występ nie będzie trwał
Reflektory, rampa zgasły
Tylko po co

autor

slonzok

Napisany: 2018-10-11 Dodano: 2018-10-11 02:50:52

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie