Letnie co nieco
Jutro nas zabraknie, więc niech dzisiaj
wesprze
wróżka przyjaciółka, ukryta w konarach
drzew, mieszkaniu ptactwa.Wiatr pieszcząc
powietrzem
zdmuchnie urok ciszy, lecz las szczęścia
miarą.
Będzie czas na miłość, w siną dal
samotność.
Poprowadzi siła samolubna nocą.
Sens życia - uczucia, które wdzięcznie
proszą:
kochaj, kochaj, kochaj! Poddaj się
ochoczo.
I mądre spełnienie, gdy nocą się
przyśnią:
smak lata, dzieciństwa. Młodość gdzieś za
drzwiami.
Chwile przemijają. Dalecy, czy bliżsi,
pustka nie dogoni, zniknie razem z nami.
Komentarze (101)
marcepani
loka
Iris& miło Was gościć w skromnych progach-:)
anno masz rację, dzięki, że zajrzałaś-:)
Tom.ash-:)
Polaku patrioto dzięki za odwiedziny-:)
Canis Lupus z wzajemnością wilku-:)
Stello-Jagódko uwielbiam je)))
BordoBluesie życzę kolorowego popołudnia, wieczoru,
nocy i jutro czwartku-:)
Precz z pustką i z samotnością!
Witaj uczucie!
Kochajmy się nim nas zabraknie. :)
Piękny wiersz Doroto.
Ślę moc serdeczności.
Dobrze,że te wspomnieni są w Nas i to bywa piękne
serdeczności :)
Dobrze,że te wspomnieni są w Nas i to bywa piękne
serdeczności :)
pięknie - z nutka melancholii wspominany dawne dobre
momenty naszego życia :-)
pozdrawiam
Piękne wspomnienia karmią nasze dusze, by mialy siłę
gonić za szczęściem... Pozdrawiam Cię serdecznie
Blondynko8
Wita poranek wspomnieniami
przy porannej kawie...
Miłego dnia Dorotko:)
Dobrze mieć wspomnienia.
Pozdrawiam.
Fajne przerzutnie.