letnie wspomnienie
z dedykacją Z.S.
pamiętasz ten czas beztroskich igraszek
rumiaku bukiety i wianki
wysoką górę uczuć i ziemi
po której nogi włóczyły się małe
schodki stworzone dłońmi
studnię na dróg rozstaju
drogę kamienną na zboczu
kwiaty pachnące jak w raju
obraz widziany zaledwie
kilka może ciut więcej razy
lecz zawsze będzie jak żywy
dotykiem twych dłoni usłany
autor
Emilia Szumiło
Dodano: 2006-10-16 19:39:31
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.