Lirycznie

Mijające się w pędzie obłoki
Spowite błękitnym wdziękiem
U niebios otchłany szeroki
Przed czasem niknące w pędzie

Gdzie tamte pierzaste szkarłatne
Skłony spowijające tumany
Niegdyś oczy moje intratne
Cieszące jak morza i oceany

Lata moje gdzieś nikną niewzruszenie
Miłość ucieka i boli
Zima- jednej chwili mgnienie
Czasu dozwala swawoli

Gdzieś się podziało ty moje jezioro
I ty wierzbo płacząca na grani
Przy tobie mi umrzeć razy siedmioro
Duch w obłoku spocząć otchłani

Już nie usłyszę brzegu twego wzdychania
Już mnie nie widzą sosny nad brzegiem
Nie usłyszysz ust mych szlochania
Śnić mi pod twoich łąk śniegiem

autor

genna

Dodano: 2007-06-30 19:43:25

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie