Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Liść

Ciemna chmura
Chmura bura
Chłodny jesienny dzień
Siedzę osamotniona – sama jak ten leśny pień

Suchy liść z drzewa spadł
W dużą kałużę wpadł
Powoli po niej pływa
Lekki wietrzyk go porywa

Już ponad ziemią leci
Już mija bawiące się dzieci
Podnosi się coraz wyżej
Ku niebu wznosi się bliżej i bliżej

Widzi ludzi gdzieś spieszących
Zabieganych, wciąż gdzieś pędzących
Raz dostrzega uliczne zamieszki
Za chwilę pełne pogardy, szydercze uśmieszki

Leci ponad budynkami wysokimi
To wznosi się, to obniża ruchami falistymi
O czyjś policzek lekko uderza
Okręca się niesiony siłą muśnięcia – sam sobie nie dowierza

Za chwilę tragedia się wydarzy
Czy ktoś przybiegnie z pomocą? Czy ktoś się odważy?
Nagle uspokaja się wszystko
Do ziemi jest już tak blisko

Wylądował tam, gdzie każdy chodzi bo musi
W miejscu, który za życia niczym nie kusi
Tam, gdzie stoi zimny, marmurowy posążek
Tam, gdzie roi się od fioletowych wstążek

Na chłodnym granicie
Tam, gdzie kończy się życie
A wieczność dopiero co się zaczyna
Podczas gdy słona łza w zimny grunt się wrzyna

Stąd ku nieba bram podążają dusze
Tu najlepiej widać jak życie potrafi się skruszyć
Jesienny liść prosi o wodę
Lecz życie daje przeznaczoną mu kłodę

---------------------------------- © Copyright by edith_k@ (Wszelkie prawa zastrzeżone)

autor

edith_k@

Dodano: 2008-07-07 17:47:39
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 14
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (5)

Kolomir Kolomir

Rzeczywiście, ten sam temat podobny klimat lecz
wiersze mamy kompletnie różne.
Nie sądzę jednak by Twój był choćby odrobinę słabszy
niż mój. Myślę że jest lepszy. Bardzo mi się podoba i
miło się patrzy na odmienne spojrzenie przy tym samym
motywie przewodnim. Pozdrawiam i życzę sukcesów.

fasti fasti

Wszystko kiedyś się kończy i los liścia też jest
przesądzony, woda mu zbytnio nie pomoże. Wiersz pełen
nostalgii i zadumania nad czasem i losem .

TAMISS TAMISS

wydaje mi się, że wiersz jest jakby symbolem życia,
ono doswiadcza różnych dramatów...tragedji,...szykan
ludzkich..ale przecież i dobra czasami..ślicznie o tym
napisalaś.

makemyself makemyself

smutne..
piękny wiersz, gratuluję:)

Diabi Diabi

Różne są losy małego liscia...kiedy tak spada
...zanika życie, kiedy już leży na zimnej płycie wtedy
sam nie wie...że śni... to zycie...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »