Liść

Dla tych, którzy odeszli ...

Miotam się jak na wietrze liść,
w nieładzie, w przesadzie,
bezszelestnie, w gromadzie tych,
których czas już się skończył.

Opadam z wolna pod wiatr,
krwawiąc łzami cierpienia
wzdycham ostatkami sił
i pytam o koniec końca.

Gdy wreszcie zakończę swój los,
pisząc ostatnie słowa epilogu
poproszę o choć jeden płomyk
w miejscu mego spoczynku.

autor

noname89

Napisany: 2008-10-31 Dodano: 2008-11-01 14:47:02

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie