Liść
Spadający liść
jak czas pomału
faluje na wietrze.
Złocistymi skrzydłami
niczym nietoperz
łapie powietrze.
Mglistą wędrując
przestrzenią poranka
wzlatuje,
to znów opada
by w końcu umrzeć
pod śniegiem
zapomniany.
autor
Slavo
Dodano: 2012-10-23 16:54:40
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
samotny jesienny liśc
w sloncu zlotoczerwony
a w nocy szary i wilgotny
az zbutwieje straci barwe
smutne - przemijanie
smutna dola liścia, a może naturalna...
Smutny jego los:) Ja je czasami zbieram, a z klonowych
robię kwiaty:)
Piękny! niedawno też napisałam wiersz o klonowym
liściu++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
tak jak wszystko przemija ale to piękno przetrwa w
wierszach;-)
pozdrawiam.
Doprawiony dużą dawką przemijania, dużą dawką
soczystego piękna.
Przemijanie - ładnie:))
bardzo ładnie i refleksyjnie, podoba mi się klimat
wiersza, taki jesiennie - złoto - ulotny :-)
Wszystko przemija! Pozdrawiam!
Ladnie i melancholijnie:)Pozdrawiam.