Liście
Szklana miłość zaplątana w żółte liście
obumiera,
zdradzone przez drzewa -
matki które przestały kochać...
A im uczucia tak bardzo potrzeba!
Ciężka jesień wyryta z
kwadratowego powietrza
rozlewa się zachrypniętym chłodem.
„Za zgubione szczęście... dam
udrękę!”
Wiatr wytrąca z nich szumy,
każe tańczyć jak zgubionej dziewczynie
i unoszą się jakby zerwane
ciemnym dźwiękiem. Bezsilnie.
A jednak jak pięknie...!
Nie każdy potrafi Tak odejść.
Zima przyjdzie, śmierć pochowa
i drzewom się wybaczy,
kiedy wiosną znów będą rodzić,
kryjąc ten rdzeń bez duszy. Straszny.
autor
LenaLaut
Dodano: 2009-10-23 00:02:28
Ten wiersz przeczytano 1363 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
drzewa odwdzięczają się naturze która je zrodziła
odradzając się więc i ludzie nie powinni zdradzać
swoich matek Piękny wiersz +budzi sumienia
przebaczyć ...drzewa są potrzebne może dlatego, a
ludziom kto ? porywający swoim smutkiem wiersz
Jesień, spadające liście "zdradzone przez drzewa"
rodzą myśli dotyczące matek, "które przestały
kochać..."Ciekawe spojrzenie na ludzi i przyrodę .
musi być brzydko by widzieć piękno ladny wiersz
Przyroda wraca i przeprasza na wiosnę pięknymi
kwiatami , ludzie trzaskają drzwiami :)
ciekawe porównania, wiersz ma głębię. jest inny. miło
pozdrawiam.
Przyrodzie łatwiej wybaczyć niż ludziom, którzy są
przecież jej częścią. Pozdrawiam :)