List do P.
Bo Ty jesteś tym,
Który światło mi wskazał.
Tyś jeden widział me błędy
Które popełniać własny los mi kazał.
Jak sypie się życie
Wraz z kolejną klęską (kreską?)
Ty jeden zauważyć umiałeś.
Uczyłeś mnie wiary, dobroci i chwały
Będąc przy tym wyrozumiałości
przykładem.
Beztroski, szczęśliwy i dobry
Zawsze mi pomagałeś
Tyś jeden serce miałeś czystsze
Niż łza na anielskim licu.
Choć tyle nieszczęść
Cię przeze mnie spotkało
Doceniam, gdyż zrozumienie
i dojrzałość
Parę lat za późno do mnie dotarło.
Dziękuję :*
Komentarze (18)
Dałbym rodzaj wolny lub jak milyena monolog, (ogólnie
jak nie wiem co dać daję wolny i pasuje:).
Moim zdaniem lepiej zrezygnować z archaicznych zaimków
osobowych oraz kilku słów, tzw. wypełniaczy. Dokładne
rymy się nie podobają.
To tyle o uwagach.
Z tą troską (jest wiele rozumień tego słowa) to też
różnie bywało.
Zawsze mam problem z rodzajem :) będę wdzięczna za
rady i uwagi na ten temat :)
Ciekawy monolog.
Dla mnie słowo /beztroski/ wskazuje, że w liście nie
chodzi o Boga :)
Pozdrawiam :)
a to już pozdrawiałem nawet:)
Aa rozumiem ;) a tu się skrywał Pan Piotr po literką
:D
myślałem, że w Twoim wierszu, w jego kontekście, P.
znaczy Pan (jak w naszej kulturze wierzący zwracają
się do Boga). Stąd mój pierwszy komentarz
ideologicznie odnoszący się do wiary:)
(mądre pytania zadajesz Kejti:)
O to właśnie pytam :D
aaa, człowieka z pola się pytasz dlaczego
piekny wiersz:) wazne ze doceniasz, nie wazne ze
pozno.
pozdrawiam:)
Dlaczego? :)
To żeś mnie wyprowadziła w pole
pozdrawiam Piotra:)
ładne podziękowanie- lepiej późno niż wcale.
P to Piotr ;) to wiersz z podziękowaniem za okazaną
pomoc, teraz umiem ją docenić i zrozumieć jak bardzo
była potrzebna i ważna :) dziękuję Wam wszystkim za
wsparcie, każdy głos sprawia, że czuje się trochę
lepiej, że może nie piszę aż tak tragicznie :)
dziękuję :*
Bardzo wymowne. A może nie za późno? A może ktoś inny
blisko serca może się pojawić?
No, ale rozumiem, że to P to może nie koniecznie o
człowieka chodzić, a Bóg zawsze jest blisko, zauważyć
i docenić to podstawa egzystencji.