List do Marka
uczę się cierpliwości
w powolnym stąpaniu
i tylko serce bije głośniej
zagłuszając ciszę
jesteś moją Gwiazdą Betlejemską
po nieboskłonie raju
podając mi rękę
kiedy błądzę po drodze
przy Tobie czuję się
bezpiecznie przytulona
szczęśliwa naszym życiem
i budowanym domem
tak pięknie się zmieniamy
wyłaniając z szarości - ja wiem
dostaliśmy eliksir młodości
i szansę na piękne życie
Dziękuję Ci za to, że codziennie uczysz mnie KOCHAĆ na nowo…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.