List do nieziemskiego
piszę do ciebie list wciąż z tego
świata
drutem kolczastym drążąc w nieba
błonie
myśl, co ku twojej, narasta
pokornie
lecz nim ją znajdzie zagubi się w
gwiazdach
Rodzić się, znaczy: własnej matki
zrzucić
kokon, iść w ślady: ojców, w blask
oręża
ale pamiętaj, co znaczy umierać:
cień podrzeć matek i ojców szlak
zgubić
Tu gdzie w czerwony ubiera się
drelich
jądro komórki, gdzie wszystko to
ściana
tacy jak ty -- pewnie nie
istnieli.
drut w niewyraźny już wygiął się
podpis
żegnam cię ciepło. Bo lecieć mi
wzbrania
zielona kula, którą mam u nogi.
Komentarze (2)
nie wszystko potrafię od razu zinterpretować - brawo;
niebanalna treść, dobre (modne;) rymy, dograna forma
bardzo ciekawy i interesujący wiersz.spodobał mi
się.pięknie dobrane słowa,które tworzą świetną
całość.gratuluję..................pozdrawiam