List do ojca

Za mało mam wiosen,
by mówić Ci, jak masz żyć;
by dawać rady, przestrogi,
uwrażliwiać na ludzi
o wątłych sercach.

Nie znam przecież świata takiego,
jakim jest
naprawdę.

Znam czerwień lasu,
dotyk deszczu
czasem zimny i nieprzyjemny,
czasem zachęcający do zabawy;
znam smak jeżyn
rosnących na kłujących krzakach,
miękkośc puszystego kociaka,
gorące uśmiechy
i łzy,
które bolą na odległość.

Wiem, że rano słońce powita mnie swym ciepłem
i wierzę,
że mamusia w końcu nie będzie płakać.

Za mała jestem, by mówić Ci co dobre,
a co złe.

autor

Orzecha

Napisany: 2007-10-15 Dodano: 2007-10-15 08:58:35

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie