List do ziemi

Pragnę złamać swe skrzydło
bowiem lot samotny będzie już tylko
nieruchomym oczekiwaniem na pustkę.

Ten spuszczony głęboko w darń wzrok nie zakiełkuje,
słowa nie obrodzą soczystymi owocami.

Kto pozwolił zadeptywać ścieżki mych uczuć?
Jeśli uczucia w obliczu takiego zachwytu stają się im tylko słowami
to czemu ziemia musi nosić ich sztuczne grymasy?

Jeśli byłaby mi zabrana tylko wiara,
nie wzniecałbym tylko ulotnych słów mego cierpenia.
Zostałem pozbawiony siebie samego,
zostałem wyrzucony na pastę mrozu największego.

Moje serce pozostało gdzieś gdzie wracać mi nie pozwolono.

autor

PIOTR

Napisany: 2008-10-25 Dodano: 2008-10-25 20:57:52

Ten wiersz przeczytano 1119 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie