Listonosz z torbą pełnej tęczy

Władza to nie parasol, który stawia się w kącie, gdy deszcz przestał padać=afront do pisu

I mnie spotkał on – jak go nazwałaś
listonosz tęczy
Pojawił się, zmoczył głowę, zalał włosy
stałem się przez niego uroczy

Okulary zalane schowane w kieszeń marynarki
zmierzwiona głowa nic tylko mnie w ozdobne ramki
Z poważnego pana stałem się brodzącym w kałużach
podwinięte nogawki na mnie nadal deszczu struga


Przeszła nad moją głową burza,
tornado a może tajfun-
nie potrafie ich rozróżnić
-bawiłem się po chłopięcemu

Uciekłem w lata mojego dzieciństwa z figlami
puszczałem papierowe łódki z miłosnymi napisami
Ona boso tak jak ja w przyległej mokrej sukience,
widziałem wtedy w pięknie o wiele więcej

Wycieram dłonią oczy po których woda spływa
zwracam twarz z chłopięcym uśmiechem do nieba
Ile piękna doznałem przez tą chwilę będąc mokrym
zagubiłem, gdzieś dostojność stałem się chłopcem

Wiem, że moja przygoda zakończy się niebawem
Otoczy mnie tęcza i koniec chłopięcej zabawy
Pojawił się, oplótł ramionami jak matki dłonie
Przyroda, czy słońce czy deszcz miłością płonie

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-06-26 Dodano: 2017-06-26 04:56:42

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie