1 listopada

Chmury zasnuły i tak ciemne niebo
alejki pełne są opadłych liści.
Klony buki kasztanowce.
Pełno drzew a wszystkie samotne.
Nostalgia i smutek panuje wokół i rozprzestrzenia się
opanowuje każdego na swej drodze.
Wychodzę.
Żal mi tych którzy musieli tam zostać.
Ludzie którzy mogą liczyć już tylko
na zapaloną lampkę
i krótką modlitwę od czasu do czasu.
A jednak będę tam wracać.
Zapalę lampkę i pomodlę się krótko od czasu do czasu.
Potem będę żyć dalej, bawić się.
Lecz nie zapomnę
o tej marmurowej płycie
koło samotnego drzewa i pod ciemnym niebem
z napisem "świętej pamięci"

[*] dla ciebie Pawełku

autor

biała mysza

Napisany: 2006-11-03 Dodano: 2008-06-25 12:49:38

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie