Listy wysyłane w przestrzeń
Matko
To był niedobry rok.
Pękła struna
zgasły słowa
czas przystanął.
Nie może się cofnąć,
nie powtórzy tamtych rozmów.
Idzie nowe.
Dotyk ciszy
przebudzenie
czyjeś serce.
Kończę zaczyna świtać.
autor
Pani L
Dodano: 2019-03-22 20:27:48
Ten wiersz przeczytano 775 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Wymowny wiersz, za pewne dotarł już do celu.
Wzruszasz ...
Pozdrawiam
O tytułu do ostatniej kropki. Wszystko się zgadza,
jest na swoim miejscu, brawo!
Wielu z nas potrzebuje owego przebudzenia.
Ładny życiowy wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Bywa i tak, niestety. Oby nowe wnioslo pozytywna
zmiane.
Dobry przekaz. Pozdrowienia :)
ten list jest jak skarga.
to krótki list ...ale to czasem wystarczy ...
trzyma w napięciu Pozdrawiam:))
Matko
To był niedobry rok.
Pękła struna
zgasły słowa
czas przystanął.