Lodowa dama
W lodowej mgle w mym śnie stoisz sama,
Dwie spragnione dusze dzieli kryształowa
brama.
Przez szklana taflę tylko myśl przenika,
Odwiedza twą dusze,serce i znika.
Ruchami dłoni po przejrzystej ścianie,
Zmysł dotyku,magiczne przesłanie.
Bliskie spotkanie oczu stesknionych,
namietnie bez celu w siebie wpatrzonych.
I wierze że nasze wspólne marzenia,
Potrafią zburzyć bramę cierpienia.
I dwa małe słońca złączą się w jedno,
Przy którym inne gasną i bledną..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.