lody /Howth

jak tu nie oddać się rozpuście

ponad codzienność czubek nosa i zadki zalotne
nie przystoi się wpatrywać stercząc u bramy
makijaż śmieszy nieco i zgrabnie rozgrzesza śmiałe sutki

nie wątpię ręka cierpi dźwigając pamiątkowe kadry
kamera nie oszuka perfidnie pogrubia
antycypuje i podszczypuje ego
kółka i figle na lodzie

najciekawsze w pamięci ożywa
święci maszerują aż huk z głośników
dodam watę na patyku lepką
sobą jestem nawet bez łyżew .

nie dbającym o skromność- inaczej rozrzutnym.

autor

mirno

Dodano: 2008-12-29 02:22:38

Ten wiersz przeczytano 1102 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie