Los
Nawet najczarniejsza czerń nie jest
dostatecznie czarna
Nawet najgłębsza głębia nie jest
dostatecznie głęboka
Nawet największa wyspa nie jest
dostatecznie duża
Nawet najgorętszy płomień nie jest
dostatecznie gorący
Szczęśliwy się uczy, ale tego nie pojmie
Szczęśliwy patrzy, lecz tego nie widzi
Szczęśliwy słucha, lecz tego nie słyszy
Szczęśliwy nie pojmie ,nie widzi ,nie
słyszy ,bo już nie pamięta …
Wszyscy to widzą – udają,że nie ma
Wszyscy z zachłanną zazdrością patrzą na
szczęście
Wszyscy są płytcy jak wyobraźnia wszystkich
Wszyscy Nawet Szczęśliwy ...
…Nie rozumieją,z pogardliwą
obojętnością patrzą …
… na los człowieka …
... Tak ciemny ,że jasny
Tak głęboki ,że płytki
Tak gorący,że zimny
… Na mój … szczęśliwy los.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.