los człowieka
idzie sobie cień człowieka
nie wie jaki los go czeka
szary od zmartwień codziennych
braku perspektyw niezmiennych
szara jest życiowa droga
w sercu bezsilność złowroga
do walki z przeciwnościami
które piętrzą się górami...
chociaż to wielka sztuka
promyka nadziei szuka
by szarość w kolor zamienić
życie swe w lepsze odmienić...
autor
Rymowany Kolo
Dodano: 2006-12-18 06:21:49
Ten wiersz przeczytano 560 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.