los dał i los zabrał ...
jeśli życie dla mnie miłe
pragnę śmiać się, kochać, cieszyć
pragnę przeżyć jeszcze chwilę
poki nicość mnie osłoni.
Ta minuta jakby wieczność
odebrała całe szczęście
gdybym mogła poczuć wdzięczność
zimną lufę przy mej skroni
nie prosiłam o zbyt wiele
los dał i los zabrał
a tą rozpacz w sobie dzielę
przy matczynej ciepłej dłoni.
ułamek sekundy ...
autor
Dorka
Dodano: 2006-11-12 19:11:14
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.