Los ma czasem własny plan

a gdybym nie czytał twoich wierszy
tak wiele bym stracił

Piękne gdybanie, jak zwykle dobry wiersz, a poza tym
ponoć chcieć to móc, nie wiem czemu mnie tutaj nie
było?
Serdeczności ślę, Aniu :)

Jeszcze nie wszystko stracone :)
Przepięknie, melancholijnie...
Pozdrawiam serdecznie :)

świetlisty

Aniu - tutaj dwa razy w ostatniej strofie to 'byśmy'
trochę psuje całość, a tak poza tym - bez zarzutu.

Tak Annowo i bardzo turkusowo. Podobało mi się i
trochę szkoda że już masz kogoś pod ręką na takie
spacery:)))) Masz tych plusów cały worek ale widzę ze
i mój się zmieści:)

Czasem los płata nam niespodziewane figle...
Pozdrawiam cieplutko:)

Podoba mi się wiersz,
pozwolę sobie podpisać się pod komentarzem Promiennej
Ani,
pozdrawiam serdecznie.

Przepiękna wiersz z dużą dozą melancholii?
Aniu, nie w porę ten koronawirus został zesłany przez
złych ludzi na ziemię, chcieli odebrać wszystkim to,
co najcudowniejsze, czyli wiarę na przyszłość...
Znając życie wiemy, że wszystko się skończy i powróci
uśmiech wraz z miłością, która mimo pandemii potrafi
czekać:)
Urzekłaś swoim wierszem:)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Jest optymizm a to najważniejsze.
Pozdrawiam serdecznie :)

Marzenia się spełniają więc i Tobie Aniu czas
wynagrodzi, tworząc całkiem przypadkowe
sytuacje.Piękny wiersz,pozdrawiam Aniu życzę miłego
wieczoru.

Witaj,

bywają niestety takie 'dary losu'...

Fajny, refleksyjnomarzeniowy tekst z doskonałym
uzupełnieniem linku.

PS Dziekuję za pamięć.

Serdecznie pozdrawiam /+/

Była, ale przyszłam Aniu, by Ci podziękować , bo
jesteś u mnie szczęśliwym numerem pięć dwójek.
Dziękuję serdecznie i gorąco pozdrawiam.

co się kiedyś nie dopowiedziało,
teraz się domilczy.
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Anno.
Ach ta Pandemia, pokrzyżowała Wasze Plany, bycia ze
sobą.
Wiersz piękny, a jednocześnie pełen żalu, jednak i
pełen nadziei.;)
Pozdrawiam serdecznie.;)