Los poezji
Co stanie się z tymi wierszami
gdy od was odejdę na wieki
Może przykryje je aksamit
niepamięci
Czy ktoś się nimi zaopiekuje
i będzie je pieścił jak dziecko
Czy skryje je pod powiekami
by nie patrzeć na nie zdradziecko
Póki co są tu ze mną
mogę dopieszczać je dokładnie
I tulić w ramionach jak kochanka
póki ktoś mi ich nie skradnie
autor
Osamotniona20
Dodano: 2008-10-26 12:43:03
Ten wiersz przeczytano 1039 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Pozostawiamy tu cząstkę siebie , te leprze wiersze
może pozostaną, pozostałe zaginą w niepamięci taki
jest los poetów amatorów a do takich się większość z
nas zalicza, trochę smutne.
Całkiem fajny... może jedynie zmieniłabym ta metaforę
dopełniaczową aksamit niepamięci, chyba by fajniej
brzmiało jakbyś użyła innych słów.
Piękne marzenia i rozterki w ciekawym wierszu.
Największą nagrodą jest to by czytało jej wielu.
Zycie niestety raczej przysypie popiołem zapomnienia
nasze piękne marzenia.
Jak widać nie jesteś osamotniona. Dziękuję za te
refleksje
Nie bój się, Twoje wiersze nigdy nie zginą-bo ci co je
czytają, w sercu je nosić będą i na zawsze
zapamiętają. Lubię takie wiersze...
wiersze Twoje zostaną, będą pamiątką, cząstką Ciebie,
wspomnieniem a może zdobędą slawę bo przważnie po
śmieci doceniaja człowieka
Mysle ,ze moze zbyt duzo pesymizmu w Twoim wierszu
...ja bym podeszla do tego tak ,ze jednak nawet gdy
kiedys odejdziemy to dobrze ,ze mamy te nasze wiersze
, poniewaz to przeciez czesc naszej duszy ,ktora na
zawsze tutaj zostanie i wlasnie bedzie przypominac o
tym ze bylismy i jest to jakby symbol pamieci o nas a
przeciez pamieci o drugim czlowieku nie da sie ukrasc
..
a ja bym chciała by rozkradali- na prawo i lewo -
znaczyłoby wtedy że komuś są potrzebne... Twój wiersz
- refleksyjny- skłonił mnie do takiej właśnie myśli.
Przywłaszczanie niestety jest coraz częstsze. Ale tak
szybko od nas nie odejdziesz a i kazdy z nas zostawia
tutaj ślad i cząstkę siebie. Brawo
Los poezji w rękach naszych i potomnych,którzy o nich
ani o nas nigdy nie zapomną.W nich uczucia,smutki i
radości nasze,osobiste najczęściej się kryją, serce,
duszę nam radują niechaj zawsze żyją.Melancholijny
wiersz, nieregularny.
to co piszemy to czastka samego siebie..chcemy
szacunku...
Osobiście wolałabym formę na końcu :" Póki ktoś ich
nie ukradnie".Powtórzyło się słowo,tylko w innej
formie,które psuje niestety trochę wiersz.
A póki co jesteś i Twoje wiersze z nami. Interesujący
wiersz.
Dzień Dobry :)
Piękny ... wiersz przemyślane słowa
Miłego ... każdego dnia
Piękny wiersz , z przesłaniem mówiącym o
przywłaszczaniu sobie wierszy co boli ponieważ
lokujemy w nich swe najgłębsze odczucia i uczucia.....