O losie człowieka
Wciąż postrzegany jako niepokojący chaos
Który wiruje w świecie naszych głów
Wprowadza zamęt
Przysłania oczy
Każe wędrować wśród okrutnych snów
W jego odbiciu nie widać własnych dłoni
Nie można znaleźć śladów własnych stóp
Czasem troskliwie
Czasem bezlitośnie
Wyznacza drogę spośród wielu dróg
autor
The invisible
Dodano: 2008-12-23 19:47:58
Ten wiersz przeczytano 2935 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Choć każdy sam życie buduje,
to zawsze coś daje i bierze...
Nie mów: ".. nikogo nie potrzebuję.."
bo i tak nie uwierzę.
dobre spostrzezenie wiersz na Tak choc wiecej bym
chcial widziec optymizmu w zyciu dookola nas