Losing My Religion

Dla tych którzy zagubili wiare w boga i ...

Czuje się jak zbłąkana owieczka która nie wie gdzie jej dom jest Czuje obecność pasterza mego obok lecz wymykam mu się z rąk Gdzieś w głębi pragnę go odnaleźć Aby zaprowadził mnie na wiecznie zielone pastwiska , gdzie nie będę się martwił o nic Pasterzu mój wiem że przeszedłeś tą samą drogą pełną cierni Co twe stado owieczek do którego i ja należę cały czas Twe rany krwawią żywą krwią twe nogi tak obolałe od wielu dni chodzisz i szukasz zbłąkanych owieczek Lecz wiem że kiedy dam się tobie odnaleźć , odnajdę w tobie wewnętrzną Miłość , spokój i radość bo ty mnie znasz I chcesz mnie poprowadzić w stronę świetlanej przyszłości Pragniesz dla mnie wszystkiego co dobre I wiem że z każdym łykiem alkoholu i każdym machem z papierosa Wbijam gwoździe coraz bardziej w twe ciało Powiększam twe rany krwawiące Sam nie wiem co mam począć Stanąłem na rozstaju dróg tam skąd przyszedłem nie wrócę Mam do wyboru dwie drogi Na która się zdecyduje jeszcze nie wiem Czy na tą w cieniu pełnym śmierci a może tą z świetlaną przyszłością którędy pojadę tego nie wie NIKT ???

Zamknij okno

autor

wilcza dusza

Napisany: 2002-05-07 Dodano: 2006-09-21 18:38:08

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie