Lot
Grawitacja umysłowa
Uległa znacznemu obniżeniu
Zbyt wysoko płynę
Więc jest dobrze
Daleko od ziemi
Rażącego ognia
Lodowatych wód
Nad górami
Drapaczami chmur
Grzbietami samolotów
Maksymalna lekkość duszy
Nareszcie osiągnięta
W lśniącej pełni księżyca
Klaudia Gasztold
autor
cicha myszka
Dodano: 2020-02-29 11:58:00
Ten wiersz przeczytano 1148 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Czytelny odlot w marzenia. Miłego wieczoru:)
Typowa grawitacja, bez sensu.
Ciekawy ten lot. Ładnie, lekko napisane. Pozdrawiam:)
Klaudio! Odnośnie "Zbyt wysoko płynę/ więc jest
dobrze" - warto sięgać wysokiego lotu,ale oderwanie od
rzeczywisości - to porażka. Rzeczywistośc dosięgnie
nas. - Dlatego warto krztałtować ją.
Serdecnosci:)
- warto być aktywnym - zwlaszcza jezeli ma się coś do
powiedzenia
Pięknie i lekko :)
Może z wysokości rzeczywiście problemów nie widać.
Niech ta lekkość trwa.
Pozdrawiam.
oby autorce zawsze było lekko na duszy pozdrawiam
Więc niech trwa ta pełnia ;)
Pozdrowionka
Nie wiem czy możliwe być z daleka tych wszystkich
problemów,
taki lot duszy chyba jest możliwy dopiero, gdy kończy
się nasz doczesny żywot...
Pozdrawiam Klaudio