* * * LOT KU MIŁOŚCI * * *
Kochać... to czuć zmysłami zmysły ukochanej
osoby
Iść przez jej marzenia i zapadłe w niej
groby
Kochać... to spełniać siebie w niej będąc
zatopionym
W zawirowaniu emocji stając się...
szalonym
* * *
Przejmującym szeptem odzywa się we mnie
dusza
Nutka z niej spływająca moje serce
porusza
Barwnym motylem frunie w nieznaną sobie
krainę
By spotkać miłość.. tą zwiewną
dziewczynę
Prześlizguje się w obłokach po promieniach
słońca
Radośnie wiruje... w szaleństwie bez
końca
Rozedrgana swoją pieśnią, z nią pod
niebiosa płynie
By nie osiąść ociężale na cichej
dziedzinie
Snuje swoje srebrzyste nici w uczuciach
zagrzebana
W bezkresie przestworzy szalejąca od
rana
Przepływa na skrzydłach... tych wiatrom
zabranych
Śmiga pośród kwiatów w słońcu skąpanych
Szaleje radosna... nieokiełznana...
przenika zasłony
Z niej dmie wir emocji miłością
rozżarzony
On zapala pąs płatków w szkarłatnych róż
krzewach
I oplata srebrną nicią uśmiechnięte
drzewa
W strumykach się przegląda zraszając ich
kroplami
Na szmaragdzie łąk ślizga bosymi stopami
Zmysłowo się ociera o krawędzie Tęczy
wielobarwnej
Nie lęka się też burzy... tej pani
mocarnej
Nigdy się nie męczy, a czasem w bezruchu
przystanie
Oczekuje w takiej chwili na serc
zawołanie
Biegnie w te pędy, by je sobą w marzeniach
wypełnić
Spleść emocje w warkocz, miłością
napełnić
Rozniecić uczuć ogień... wyzwolić zmysłów
pożądanie
Przekazać moc wielką... tajemne
przesłanie
Które w sercach drzemie... swą Magią dusze
wypełnia
Z napotkanym sercem z wzajemnością
spełnia
* * *
Świat miłości Nas niesie... to wielkich
pragnień świat
Rozkwita w Nas uczuciem szkarłatny kwiat
A na nim krople emocji... ze zmysłów duszy
utoczone
Spijane w uniesieniu... pragnienia
spełnione
napisany Warszawa, dnia 08.09.2007r.
Komentarze (8)
.....Jak cudownie jest czuć miłość i pragnienie ...
Przeplatane tesknota , i myślą o tęczy ... spełnienia
Na śmigłach wiatru, w jego piórach, w tęsknocie myśli
rozdzwonionych, ukryta w głębi jest w lazurach, ta
Miłość Orła w nieboskłonie. Przysiadła w ciszy na
ramieniu i nic nie powie, bo nie trzeba, Serce zabije
wśród oddechu, prawie bezgłośnie w wichrze nie raz.
Oj Ptaku piękny, Srebrnopióry! Tyś, co się wznosił
ponad chmury, wzrok Twój sokoli, mocne szpony,
znalazłeś miłość gdzieś zgubioną! Samotnie drżała na
kamieniu, co wodospadem łez wypłynął, na zrębach okien
gór wysokich, Duszą usłyszał Jej tęsknoty…Zew z
głębin marzeń, w pianie wody, w niej odbijały się
obłoki, co porywały ją do lotu, na przekór węzłom
przyczepionym i grzmotom z dawnej już historii. Dziś
kwiat w nie upadł, Twój czerwony, i pióro Orła
nieśmiertelne…Tak wypełniła przepowiednia,
zepchnęła przeszłość nad przepaście, bo dziś zapłonie
w gwiazdach nocą, wzbije do Nieba z Tobą właśnie. I w
jednej chwili z ócz zasłony, porwały fale sine
dalej…Ten nowy obraz uchwycony malarskiej wizji
gdzieś nad ranem…Tak Twoja Miłość przystanęła, w
granicy światła, dobra z cieniem, w otchłań rzuciła
starą szatę, ukryła Magię swą przed
światem…Zaklęcie do Niej, klucz w Sezamie,
rzuciła w głębię z słowem: AMEN…
ja zostawiam krótki komentarz - Hermes - tak trzymaj
;)
bogactwo słowa i barwa jego ...a takze piękno opisu
budzi podziw ....chylę czoła........brawo...
Jak cudownie byłoby
Wspiąć się na chmurę.
Patrzeć z góry na świat,
Tak jak ze świata na górę.
Tymczasem codzień patrzę w niebo,
Podziwiam białe obłoki na błękicie.
Myślę nieraz, jakby było cudownie,
Gdyby tak prosto płynęło życie.
A ono czasem boli
I powoduje żal głęboki.
Nigdy nie jest tak piękne,
Jak na niebie błękitnym obłoki.
A ja tak bym chciała
Wznosić się na obłoku,
Patrzeć z niego na świat
I mieć święty spokój
Podziwiam Twoją duszę, która tyle dobra wokół rozsiewa
To jej kłaniają się w hołdzie wszystkie zwierzęta i
drzewa
Podziwiam Twe serce, które jest uczuciami tak
przepełnione
Swoim niezmiernym bogactwem promieniuje w każdą stronę
Wiem, że blaskiem w moich oczach być byś chciała
Wiem, że w moich myślach także chętnie byś igrała
Wiem, że w moim życiu najchętniej byś udział brała
Wiem, że wszystko co pragnę z radością mi byś dała
Twym marzeniem jest, byś zawsze była moja
Podporządkowana jest temu cała wola Twoja
Zapamiętaj jednak, że każde stanowi o sobie
Uszanuj mnie we mnie, jak ja Ciebie w Tobie
Co Ci to Kochanie przypomina Pisałeś to kazdej bo
każda jest twa dziewczyna
Chyba jeszcze nie trafiłes na mój komencik, bo chociaż
wiersz ciekawy, to interpunkcja poszła na spacer, a
szkoda...
z wielka precyzją opisana miłość: wszelkie jej barwy,
odczucia, emocje, jej niezwykłą moc i radość, a także
tajemniczość.. magię..