Lot młodego ptaka

Z dedykacją dla młodych ptaków z mojego gniazda, moich przyjaciół, z którymi spędzam młodość i z którymi ciężko było by mi się rozstać.

Jak młody ptak schwytany w dłonie drżę
I trzepocę skrzydłami
To był wyjątkowy dzień
Opuściłam moje gniazdo, by nauczyć się latać
Szybki bieg
Skok
I ta chwila niepewności
Gdy po raz pierwszy jest się w powietrzu
To był delikatny lot życia
Pełen obaw, lęku i pytań
Jak rozłożyć skrzydła, jak nimi machać
By unieść się na wietrze
Który nie zawsze sprzyja i wieje
Na cztery strony świata
A ja jak ten niewinny ptak wzbiłam się
w powietrze
Chcąc poczuć smak wolności i samodzielności
Wielka to była lekcja życia
Gdy lekki podmuch wiatru marzeń
W jednej chwili przemienił się
w potężny żywioł
huraganu myśli
Zostałam rzucona o skałę
Leżałam nieprzytomna i słaba
A cisza opatrywała mi rany
W uszach słyszałam modlitwę Anioła Stróża
Jego głos zbudził mnie z letargu
Obudziłam się dojrzalsza i pewniejsza siebie
Nie czułam się już taka zagubiona jak kiedyś
To obce miejsce, w którym się znalazłam
(pewnie nie przez przypadek)
Okazało się żyzną glebą dla takiego nasienia jak ja
Wiedziałam, że tu mogę zapuścić korzenie i zakiełkować
Z dala od rodzinnego gniazda
Daleko od przeszłości
Te skaliste góry stały się na jakiś czas moją kryjówką i ostoją
Kiedy rany się zagoiły i zostały po nich tylko blizny
Znowu zapragnęłam latać
Chciałam wzbić się wysoko w powietrze
Szybować wśród innych ptaków
Ale zostałam schwytana w anielskie ręce
I to w ich sidłach znajdowałam się jakiś czas
Mój Anioł wiedział, że nie byłam jeszcze gotowa do kolejnego lotu
Oszczędził mi bólu, jaki niesie ze sobą upadek
Pogodziłam się z czasem
W sercu zagościł lęk, bo nie znałam dnia
W którym miał odbyć się mój pierwszy, długi lot
Oczekiwałam w niepewności na przyszłość
W tej głuchej samotności wiele myślałam
Rozmawiałam z Aniołem
Dorosłam
Spojrzałam na beztroskie dni inaczej
Z tęsknota i ze łzami w oczach
Wiedziałam, że przeszłość jest już za mną
A przyszłość na mnie czeka
Gdy zrozumiałam, że życie to wezwanie
do odpowiedzialnego, a nie bezmyślnego lotu
To Anioł otworzył swe dłonie i pozwolił mi latać
Wyciągnęłam wnioski z dawnych błędów
I wzbiłam się w powietrze
Nie za wysoko
Ale latam
Patrzę jak robią to inne ptaki
I sama kształtuję w sobie odpowiedni styl, taki, którym będę pewnie frunęła przez mgły mego życia, a wiatr nie zdoła zmienić kierunku mojego lotu
Bo każda podróż ma swój cel
Powróciłam na jakiś czas do rodzinnego gniazda
By pobyć z młodymi ptakami
Wymienić się z nimi doświadczeniami
Teraz jesteśmy razem, wspólnie trzepotamy skrzydłami
Ale przyjdzie znowu taki czas, kiedy wzbijemy się w powietrze
I każdy z nas poszybuje w innym kierunku
Pozwólcie wtedy młodym ptakom latać
Nie podcinajcie im skrzydeł
Przecież każdy sam musi odbyć swój życiowy lot
Gdy miłość w nim dojrzeje
I stanie się wzniosłym uczuciem
Jednak narazie moje serce rozumowi przeczy

autor

Saandra

Napisany: 2006-09-30 Dodano: 2007-08-18 11:37:29

Ten wiersz przeczytano 1017 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie