Łóżko
w antycznym łóżku na strychu śpi
sto tysięcy tajemnic i myśli
a ile snów zapomnianych widziało
czy o tym z Freudem dyskutowało
dzieci na nim poczęte liczyło
krwawe piętna nosiło cierpliwie
o zdradach dowiadywało się pierwsze
perwersjach krzyczących piskliwie
chorych słuchało najwytrwalej
umierających w objęciach trzymało
bez pazerności w siennikach
majątków chowało niemało
czy rzemieślnik miał tą świadomośc
że tworzy pomost łączący dwa światy
co milczy zawsze w swojej pokorze
wyrzeźbiony z kosmicznej gałęzi
twojego ogrodu mój Boże
Komentarze (30)
Całe szczeście że łóżka milczą bo co by to było gdyby
zaczeły mówić oj działo by sie działo :) świetnie
napisany wiersz
piękny wiersz. mądry i ciekawy. temat bardzo fajne.
zwykłe łózko a tyle pomysłu, perspektyw.
hmm...jeden mebel ,a w nim cala historia ...bardzo
ciekawie napisany wiersz
A czy Ty masz tę świadomość, że to jest ładny wiersz?
Pozdrawiam
oryginalnie napisałaś to łóżko tyle zawarło i
poniosło przenośnię z kilkoma przesłaniami , dobry
wiersz.
A to tylko mebel zwykły, Piękny wiersz... Umiesz
patrzyć.
Na Tak
Wiersz znakomity, wielkie uznanie dla autorki...
Antyczne łóżko sto tysięcy tajemnic słuchało, dzieci
poczęte na nim liczyło, z chorymi się męczyło.Taki
swoisty pomost do wieczności.Zwyczajne łóżko, niby
nic, a jednak.
łóżko często bywa świadkiem wielu wydarzeń...bądzmy
otwarci i patrzmy jego oczami. ładny wiersz.
Łóżko i Freud mhmmmmmm to musiało wyjść cos
takiego;)...Pozdrawiam z uśmiechem:)
Jest coś fajnego w tym wierszu, a może w łóżeczku...
A może to łóżko więcej czuje niż wie, wszak na nim
zajęcia dość ciche, a bardziej mu dotkliwe. Wiersz
doskonały.
Martwa natura jest świadkiem wielu historycznych
spraw.
Oryginalny pomysł żeby napisać o tajemnicach jakie
kryje każde łóżko. Bardzo dobry wiersz.
w łożku sie rodzimy i w większości umieramy, to
najważniejszy mebel, udany wiersz