lubię

...a ja lubię Twoją poezję - jest subtelna i dziś mnie
ciepłe owiało!

ŚLicznie Marylko - te Twoje metfory sa mistrzowskie:)

obraz ten zbliża mnie do lata ...wcześniej już do
wiosny, piękne malowanie słowem.

dostrzegasz piękno przyrody i z niej czerpiesz nie
tylko natchnienie ,ale i radość życia

Przywołujesz ciepło słonecznego lata...tęsknię także,
i snuję marzenia wśród wspomnień.

Az chce sie powiedziec: chwilo cudowna
trwaj! pozdrawiam cieplutko.

Owiało mnie ,owiało i oczarowało...

cudowne metafory i klimat wiersza sprawia, że nie
żałuję iż do Ciebie zajrzałam

U Ciebie zawsze można się ogrzać, dziękuję za to:)

Pięknem jest to co widzisz i lubisz.

" jak z serca spada gniotący ciężar" tak będzie
poprawniej, wtrącam swoje trzy grosze bo wiersz mi się
podoba.( kamienny też możne być.)

Bardzo ważne jest ciepło i pogoda ducha -niech echo
wspomnień do nas dociera-pozdrawiam!

Błękit nieba, fale rozbijające się o brzegi,
uspokajają duszę człowieka. Bardzo ładny wiersz,
pozdrawiam ciepło.

Bardzo nastrojowy wiersz- spina się morze z nieba
kresem-to jest urocze

melancholijny klimat pięknego wiersza, pełnego
lirycznych opisów i metafor... zamknąć oczy, wtopić
się i popłynąć falami wyobraźni... powiało tęsknotą i
ciepłem, nie tyle wiosennym, co letnim... pozdrawiam