Lubię

o lubieniu wszystko w czas letnich spojrzeń...

Dziękuję za wszystkie komentarze i uwagi, zostanę
jednak przy swojej wersji.

Przypadkiem tu zajrzałam. Lubię przypadki.
Nienawidzę komentarzy typu: wiersz nie zrobił na mnie
wrażenia. Nie wolno tak.

Tak odczytałam:

Lubię /tytuł/

ścieżki poplątane
pomiędzy połaciami
rzepakowych pól

kamienie rozgrzane
o które potyka się
niewyspany czas

w słońcu popołudnie
brzęczące owadami
nad szklanką ciszy

Wszystkiego słonecznego ;)

Dopiero dziś znalazłam te wiersze. Poniekąd jak c.v.
częściowe brzmi.
Zajrzę głębiej i pewnie wtedy więcej powiem.

Co chce ta wyliczanka czytelnikowi przybliżyć — że
natura jest szczególnie urokliwa wiosną/latem i że to
oczywiste, iż w tej szacie ją lubimy? I nie chodzi o
prostotę całości, stawiając to pytanie, podkreślam
istotny brak — brak przekazu. Dlatego nie dziwi mnie
wcale tenor komentarzy i chociaż zawsze skłaniam się
do minimum koniecznego dla przekazu, istotnego,
czystego i taki zrobiłby na mnie wrażenie. Ten tekst
pozostawia bez niego. Pozdrawiam. ☀️

Po prostu lato.
:))

No to ja tylko ku przestrodze: by nie lubić aż tak,
żeby w polu rzepakowym kwiecia czasem nie zasnąć.

Powtórzę za Tobą i innymi. Też to lubię:)

I ja lubię :)

A ja nie lubie:))

I ja lubie.
Pozdrawiam:)

ja też.

Też lubię)dobrej nocy.