Ludzie
Ludzie idą prostą drogą
dopóki mają odwagę
wierzyć, trwać i ufać.
Ludzie wierzą, trwają i ufają
dopóki ktoś ich nie zawiedzie,
skłamie, zrani, zapomni.
Ludzie kłamią, ranią, zapominają
odkąd przestali iść prosto
zeszli na bok, stracili odwagę,
i wąskimi, krętymi drogami szukają
szczęścia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.