Ludzie gdzie szukać

Czasami się zastanawiam
nad wartością ponadczasową życia
i wtedy nastaje cisza
i niepokój ogarnia mą duszę.

Kiedyś potrafiłam żyć marzeniami,
miłością i gestem.
Teraz to wszystko jest zbyt płytkie,
aby napoić się aż do bólu.

Czy jestem przeciętną,
zbyt głupią aby to zrozumieć nastolatką wiodącą życie zbyt ubogie,
aby to zrozumieć?

Nie potrafię odnaleźć w sobie
źródła optymizmu
i szczypty pesymizmu.
Nie wyróżniam się wsród tłumu niczym co szczególne
i godne Twego zobaczenia Panie.

Ale czy mimo wszystko obdarujesz mnie Twą łaską
i miłosierdziem Twoim?

-dzięki Tobie oddycham...-

autor

Gania

Dodano: 2004-11-11 12:20:19

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie