Ludzie tym mądrzejsi!
Ludzie tym mądrzejsi! Wstrzymajcie się w
trwaniu
W swego serca tętent wejdźcie
niezbytecznie!
Czyli to z uwagi, czyli na wezwaniu
trwajcie w swojej chwili, azaż by to
wiecznie.
Azaż... tego, kogo muskać snem z
ukrycia,
bądźże tako jednak tworom
nieśmiertelnym,
nie ma co przywracać do zwykłego życia,
bo złudzeniem strachu będzie nam zbyt
dzielnym.
Czy my się boimy? Zali miejmy radość
Gdy deszcz kropi z nieba, gdy pan
promienisty
grzeje nas od święta, czasem li jest
wadą,
czasem... czasem lepiej, gdy nasz wzrok
jest czysty.
Czasem... Na rozkazy nie ma szczęścia z
darów!
Na rozkazy pieniądz, w sztucznym tworze
ludzi!
Padnij na kolana, ty - pierwszy z
cezarów,
przed tym światem, który ma cię moc
obudzić!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.