Ludzka głupota.
Pokolenie nigdy nie milczących
Dziedzictwo zatraconych doświadczeń
wzbija się na niziny człowieczeństwa
Karmi zmysły nagim myślami
zbyt głośnymi słowami
Zapomniany wstyd i niewinnośc
Zgaszone poczucie winy
złamane sumienie
My juz go nie mamy
My już nie czujemy i nie żałujemy
By zabrać dla siebie jak najwięcej
przyjemności
zabijmy wartosci
By znaleźć kolejnego partnera
pobawić się w boga
i decydować o czyimś życiu
I choć sami nie wiemy gdzie idziemy
udajemy, ze kroczymy śmiało
gubiąc kolejno poczucie własnego "ja"
w głupocie się nie zmieniamy.
My. Pokolenie nigdy nie milczacych.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.