Ludzka milosc
czas nie zmienia ludzi, ludzie sami sie zmieniaja
Miłość może być nie wesoła jak otrzymany
cios kamieniem
Zrozpaczona , szaleje i przyzywa śmierć
zalotnym spojrzeniem
Zepchnięta na dno jest falującym krótkim
westchnieniem
Miłość zapatruje się w podlejsze uczucia
tracąc swą twarz
Zamienia Raj w piekło, złotą prawdę na
krzykliwy miraż
Tłumiona strzela sobie w głowę przybrawszy
snajperski kamuflaż
Miłość to tęcza ma wiele barw i jak jej
budulec czyli woda
Raz: orzeźwia mżawka, karmi deszczem lub
wychodzi z powodzi szkoda.
..........................
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.