ludzkie losy
W pogoni myśli w ciągu dnia ,
kiedy tak sama sobie siedzę
widzę jak ludzie sięgają dna ,
nawet tuż obok jak przez miedzę .
Natura ludzka jest jak woda.
Gdy długo stoi
do picia nikt jej nie poda .
Skrzywione losy ludzkiego życia,
gdzieś w kącie ,brudzie .
Wychodzą rankiem jak z ukrycia
bez woli walki w człowieczym trudzie.Iwona
.D.
2008.
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2009-04-19 00:10:21
Ten wiersz przeczytano 684 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Pięknie, choć ze smutkiem. (+)
Dziś u mnie dzień szczególny Zmartwychwstania
Pańskiego, więc dzielę się radością ze wszystkimi
bliskimi i znajomymi bez względu na wyznanie, religię
czy światopogląd. Chrystus Zmartwychwstał.
Z przyjemnością oddaje głos na ten wiersz!