Ludzkość na wystawie
Teraz decydujemy o swoim życiu... Pragnę normalnie spocząć po śmierci.
szacunek ludzkości
na wystawie odziany
krzykiem kości
przerwany
wzrok ludzkiego oka
nie chcą patrzeć
są ciekawi
inni zachwycają się
zadecydował za nas
zniszczył ideę
ciszę po śmierci
przerwał krzykiem
już nie możemy
być spokojni
bo chodź po śmierci
czeka nas cierpienie
Ciało po śmierci powinno być szanowane. A nie wystawiane na ludzkie oko...
autor
czarna mysza
Dodano: 2009-09-11 14:09:22
Ten wiersz przeczytano 729 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Po śmierci ciało najczęściej jest szanowane, myte
ładnie z wolą nieboszczyka ubierane, w trumnie
składane.ja sobie życzę, aby moje ciało zostało
skremowane.Wiersz dyskusyjny.
Należy uszanować wolę lecz czy nie wszystko jedno kto
i jak patrzy gdy dusza wysoko .
...bardzo ciekawa tematyka...wiersz świetny
Fajne, że niektórzy odpłacają się po skomentowaniu
wierszu tym samym.Chodź nie do końca mają ku temu
powody.Pisałam o Twoich "nie rymach" Zyta musiałaś
napisać o moich...Piszę ponieważ ja oceniam
szczerze.Jednak co do Twoich powodów mam
wątpliwości...
Temat nietypowy, zastanawiający
Temat nietypowy, ale może jest w rytuałach pewien
problem.Forma - raczej nieregularny, albo wolny bo
rymowanie jest tylko w pierwszej zwrotce i łatwiej
jest ją dopasować do całości, przez zniesienie
rymów.Czemu Nas z dużej litery?Popraw choć.
Wiersz przywodzi mi na myśl wystawę "exhibition".
Cisza po śmierci? Zapewniam, że gdy umrę, nie będę
milczeć :) Pozdrawiam.
Gdy zasniemy snem wiecznym ,,,ostatnim
i nasza dusza odejdzie za horyzont,,,
juz nie czujemy swego ciala,,nie wazne co z nim stanie
sie,,,czy spocznie w grobie czy
z dymem uleci do gwiazd,,,
Decyduja tradycje i zwyczaje,,,trudno je
oceniac,,,takie sa,,,nie martw sie za zapas,,ale
postanowic czy chcesz z cialem
uleciec wysoko,,,mozesz juz teraz,,,
Smutny ale zyciowy wiersz,,,
pozdrawiam cieplutko z daleka.
We wszystkim musi być równowaga dobro rownoważy zło
itd. Sprawiedliwośc musi być, a czasami dopiero po
śmierci. Interesujące myśli i dobór słów.
Co nas czeka po śmierci, nie wiemy, czy cierpienie czy
radość..wiersz zatrzymuje..pozdr.dzięki za kom.
zastanawiający twój wiersz....
Smutno u Ciebie....pozdrawiam:)