Lusterko

Bursztynowe oko
Zerka z niepokojem
Tuli sie doń ucho
Tak łaknie czułości

Sukienka po babce
Co pieści mą skórę
Na wieczne objęcie
Wśród aksamitu koronek

Twarz bladością muśnięta
Usta krew całujące
To dla Ciebie
Najdroższy Nieboszczyku
Dla Ciebie się stroję

Na zetknięcie spojrzeniem
Serc pojednanie
W niebiańskiej poświacie
Przecież nam obiecanej

I że u bram stać będziesz
W weselne piórka odziany
O rękę poprosisz
Ja oddam żywot cały

Ah, drewniane ptaszysko godzinę wybiło
Niegdyś Afrodyty lico
Z posługą ostatnią przybyło

Zrzuci czerń ze swych ramion
Co mnie chronić miała
Przed pustymi oczyma
Żebym w nie nie wpadła

Już czekam Wędrowcze
Coś w zaświaty się udał
I w myślach i snach moich
Duszę buntował

Wyciągnij zimne dłonie
Złóż w uścisku mocnym
I pokaz te swoje krainy
I nieznane lądy...

autor

MarGol

Napisany: 2015-05-12 Dodano: 2015-05-12 11:33:13

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie