Lustro

Rozglądać się trzeba wokół, by zobaczyć ból lecz też trzeba o nim rozmyślać by niedotkło to nigdy nas.

Milczenie- nic nie daje
Mowa- uważasz że kłamię
Myśli- chcesz swoje w moje zamienić
Dusza- jest moja kochanie, tylko Bóg ją dostanie

Dlaczego dzieci nasze
Nie mogą nigdy niczego mieć
Ważne co Ty masz w planie
Z nas nikt dla Ciebie nie jest wart?

Ilekroć spojrzę w lustro
Nie starość w nim widzę
Lecz właśnie mnie
Zniszczoną i sponiewieraną

Każde Twe słowo mnie rani
I Ty o tym dobrze wiesz
Lecz mówisz wieczorem „kochanie”
A w ciągu dnia wiesz?

Słowa na wiatr rzucane
Rozproszą się jak wiatr
I nigdy się już nikt nie dowie
Czy było „nie” czy „tak” .

autor

raczyca

Napisany: 1994-09-24 Dodano: 2008-01-25 20:08:47

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie