lustro
Bezimienni
w codzienności zdarzeń
szukają spałnienia
w ulotnych chwilach namiętności
nieświadomi tego co ważne
w terminarzu brak czasu na marzenia
odkładana na wieczne jutro miłość
odkładane plany na potem
kolejny dzień wypełniony pędem do nikąd
życie może okazać się zbyt krótkie
czas nieubłagalnie odmierzany
każdą zmarszczką na czole
może już czas zwolnić
by nie obudzić się samotnie
patrząc w lustrze na twarz starca?
Komentarze (4)
Tak lustro nie tylko ukazuje obraz ale i prześwietla
duszę-pozdrawiam!
Trzeba spojrzec w lustro, zdecydowanie masz racje,
bierzmy i czerpmy z zycia przyslowiowymi garsciami, .
Dobre mysli wiersza. Pozdrawiam.
Zgadzam się należy czerpać z życia ile tylko się da.
Piękny delikatny wiersz.
Masz rację. Chyba trzeba trochę zwolnić i zacząć
dostrzegać życie.