Lustro
Moje odbicie w lustrze
ciągle pięknie kłamie,
tworzy fikcyjne iluzje
i w głowie miesza mi,
Dziwna gra nie kończy się
lustrzane wizje w obłęd wprowadzają
mnie,
Czy mogę od manipulacji uwolnić się?
Serce mówi tak, rozum twierdzi - nie
Zatem szczypta prawdy potrzebna mi,
by uwolnić od kłamstwa się
dziś zdejmę maskę zła,a co zrobisz Ty?
autor
Antyczna
Dodano: 2018-01-15 21:23:06
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Swoją refleksją skłaniasz czytelnika do zastanowienia
się nad wartościami życia.
Pozdrawiam:)
Świetny wiersz, a lustro, czy też to, co nam ukazuje
jest pewnym odbiciem, pozdrawiam serdecznie :)
tak to lustro kłamie wiec z nim za okno
tak też zobacz się w lustrze
pomimo wieku
bo wiemy wiek też ma zakłamanie
ale tak dla rzeczywistości
nie mówiąc ;lusterczeko
powiedz kto jest najpiękniejszy
na świecie'
a dzisiaj w realnym świecie w:)
jak to lustro
pogrubia i wyszczupla
tak wolę mieć swoje
kryształowe
gdzie powie
co się nie założy
we wszystkim
jest ci dobrze
nawet rozczochrona możesz być
gdzie nie jedne tapir uwielbiają
tam nie jedne sobą mogą być sobą
nawet Szopenem czy obojętnie kim
w kapeluszu czy bez
lub Rzymianką w:):)
Fajna refleksja, ale trochę bym przycięła (zwłaszcza
"się, mi, mnie") i uczesała.
Tylko mbsz, nieistotne. Pozdrawiam
"Nie ma lustra, które by lepiej odbijało człowieka,
niż jego słowa." - Juan Luis Vives.
Pozdrawiam Antyczna.
:)
Moje wredne lustro nie umie kłamać :)
Nad zapisem bym troszkę pomyślała.
Pozdrawiam :)
Fajny i to bardzo:)ciekawa refleksja:)pozdrawiam
serdecznie:)