lustro
"Lustro czekające na odbicie ludzkiej
twarzy, tak
zawsze niepewnej swojego wyrazu"
(Julia Hartwig,
"Zeszyty Literackie" nr 78, 2002)
robię zdjęcia odbiciom w lustrach
po jednej stronie świat rzeczywisty
zaścielone łóżko kot zwinięty w kłębek
czyjaś głowa ramiona nogi
świat tak obojętny na wyraz twarzy
że nie traci czasu na przemijanie
po prostu trwa
kiedy proszę zwierciadło poznania
o jaśniejsze światło
wyraźniejszy kontrast
milczy jak głaz
a pamięć jak czarna materia
nie dopuszcza światła
spływa jak rwący potok
ale nie wygładza kamieni
Komentarze (20)
Ciekawy wiersz o odbiciu w lustrze.
Bardzo ciekawy wiersz, intrygujesz tym lustrem.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo życiowe i wciągające :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Dobry wiersz z miejscem na głębszą refleksję.
Poszukiwanie sensu życia i nadziei
na dodanie barw istniejącej szarości.
To dobry refleksyjny tekst.
Cieplutko pozdrawiam Roxi.
Zatrzymujesz spojrzeniem w lustro. Pozdrawiam :)
Świetna refleksja, pozdrawiam :)
Twoja refleksja skłania czytelnika do przemyśleń nad
wartościami życia.
Rozbudzasz wyobraźnię.
Pozdrawiam:)
Tak łatwo dziś oklamac lustro...
Podoba mi się
Pozdrawiam serdecznie :*)
"Kto raz w lustro spojrzał, ten w nim zostanie."
- Piotr Adamczyk.
Pozdrawiam Roxi.
w oczach można zobaczyć sały świat a w lustrze tylko
skrawek tego świata :-)
pozdrawiam
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam!
nie zawsze lustro prawdę powie
oczy są spojrzeniem duszy
pozdrawiam serdecznie:)
Lustro nie zawsze prawdę powie ale twarz a zwłaszcza
oczy tak:)pozdrawiam cieplutko:)
W oczach można dojrzeć dużo..lustro pokazuje to co
chcemy zobaczyć..Pozdrawiam..