Lustro

Życiowo, pozdrawiam :)

Jeśli to twój azyl z wyboru to spoko, nic nam do tego,

pozdrawiam

Refleksyjny przekaz. Skłaniasz czytelnika do
przemysleń nad strukturą obecnego świata i naszą w nim
obecnością.
Pozdrawiam.
Marek

Świat jest taki jaki jest,
krytyka go nie zmieni,
głupcom trza powiedzieć CZEŚĆ
i siebie bardziej cenić...

Pozdrawiam. Miłego weekendu :)

Czasami spostrzegamy go inaczej...
Pogodnego weekendu:)

Piękny a ostatnie wersy super;)pozdrawiam cieplutko;)

dziękuję Mario za komentarz pomyślę nad "odbijam sie "
poszukam wyjścia

a ja malkontentka ciągle coś znajdę do niepodobania;
tu akurat wstępny wers czytam - odbijam się od tafli
lustra ////////
bo jak można się odbić od drugiej jego strony nie
przechodząc przez nie?
Pominąwszy to - pocieszam siebie, że reszta strawna i
ma pełne uzasadnienie w realu. Jedyne tu ogonek uciekł
= "zadaje sobie pytanie" zadajęęęęę
i tu "czuje się jakbym " = czuję się

Za temat jasno ujęty ++++++++

dziękuje za komentarze jestem bardzo wdzięczny że
odczytaliscie trafnie wiersz to zachęca do dalszej
pracy

Istnieją dwa światy – świat dobra i świat zła. Świat
biały i czarny. Ale nie od razu można poznać, kto do
którego świata należy. Te dwa światy przenikają się i
zazębiają. Powstał też trzeci świat – świat szary.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie. :)

Wiersz pisany z myślą przewodnią, że jeden normalny
wśród nienormalnych postrzegany jest przez nich jako
nienormalny... pozdrawiam :)

Bardzo interesujące, bo tak właśnie jest. Ludzie nie
dostrzegają tego co my wiemy o sobie, tego jakimi
jesteśmy. W naszym lustrze jest ktoś inny, niż ten
kogo poznaje osoba obok. Pozdrawiam!

warto było przeczytać wiersz dla trzech ostatnich
wersów.

stworzyłem lustro dla siebie
rzadko z niego wychodzę

to sedno samotności z wyboru. jeśli daje poczucie
bezpieczeństwa to ok.

mam na beju wiersz, którego pierwszy wers brzmi prawie
jak u Ciebie:
"po drugiej stronie lustra"
wiersz nazywa się "W Krainie Czarów".
pozdrawiam i zapraszam do zajrzenia :):):)

Większość nie dostrzega tego, kim naprawdę jesteśmy;
jacy jesteśmy - ci prawdziwi. Patrząc w lustro widzimy
nie tylko swoje powierzchowne odbicie ponieważ
patrzymy przez pryzmat tego, co je ukształtowało i co
prześwituje z naszego wnętrza - a to dla innych jest
zasłonięte. Mądra refleksja. Pozdrawiam serdecznie.