Lustro
Jedno spojrzenie w lustro…
Jest tam zupełnie pusto
Nie ma odbicia mojego
Znikam ze świata tego…
Widzę ścianę za plecami,
Wieszak z ręcznikami
Wierzyć w to czy nie? –
Widzę wszystko – oprócz mnie
Stałem się przezroczysty…
Powód jest oczywisty
Dla świata już zginąłem
I w nicości się rozpłynąłem
Zapomniał o mnie świat.
Jak niepodlewany kwiat
Nie przeżyje w suchości
Tak ja – bez miłości…
"W tę noc pochmurną świat pędzi dalej Cicho i sennie I już beze mnie" B.K.
autor
Przemęczony życiem
Dodano: 2009-01-02 11:49:16
Ten wiersz przeczytano 1336 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ujmująco.... pięknie....nietuzinkowo......
zdecydowanie na +!
moje zdanie jest takie: jeśli lubisz układać rymy, nie
rezygnuj z nich.
Samotność jest potrzebna po to, abyśmy docenili
obecność drugiej osoby w naszym życiu.
Łatwiej użalać się nad sobą niż coś z tym zrobić.
(Nie jestem do końca pewna, czy mówię do Ciebie czy do
siebie... )
Wiersz porusza. Dziękuję :)
Moim zdaniem zawsze jest ktoś kto Cię widzi,nawet
jeśli tego nie dostrzegasz,pozdrawiam.
Popracowała bym nad tym smutnym tekstem ....Na "siłę"
chcesz pisać rymami, czasem warto nawet z nich
zrezygnować. I pamiętaj nikt nie jest samotną wyspą
a żyć warto
Bardzo smutne to co piszesz. Przecież jesteś i my
jesteśmy.
Samotność jest okropna nie powinno jej być w naszym
życiu