Łut wspomnień
Pozostawiłem serce swoje,
Tam gdzie szumiały latem kłosy,
Gdzie mgły płynęły wielkim rojem,
Kładąc na trawnik dywan z rosy.
Zanim perełki słońce spiło,
Biegałem po nich całkiem boso,
A potem nocą mi się śniło,
Że ścinam je zwyczajną kosą.
Za tymi snami ciągle tęsknię,
Brak mi jest kwiecia tamtych łąk,
Obraz ich dziś wyciska łezkę,
Stokrotek dawnych przekwitł pąk.
Już nie maluje się tak żywo,
Widok przecudnych łanów zbóż,
Mą wyobraźnię ścięło żniwo,
Bo na stelażu nie mam róż.
Życie się stało szaro-bure,
Kwiat z pąku doznań nie rozkwita,
Ciągle naprawiam stare dziury,
Znak, że ma świetność już przekwita.
autor
jarmolstan
Dodano: 2008-12-02 00:54:54
Ten wiersz przeczytano 1465 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
wspomnienia,tesknota ,piekno i uczucie zalu - pieknie
polaczone w plastyczna calosc pochlaniajaca z wersu na
wers :)
Bardzo nostalgicznie i melancholijnie przedstawiony
obraz przemijania.
tytuł fatalny...już dalej nie czytam co to jest
"łud wspomnien"? proszę pana !!!... powstrzymam
sie od złośliwosci
ale co Ty mówisz..Twoja świetność rozkwita!Wiersz
zachwycający
wiersz uroczy choć smutnawy ... czas na wspomnienia
)))
Czytałam Twój wiersz i widziałam film. Bardzo obrazowo
i nastrojowo wszystko przedstawiasz. Podoba mi się.
Melancholia też ma wpływ na poezję...wiersz
piękny...skłania do wspomnień...
smutny wiersz, smutne zakończenie, a jakby czuć że
autor gdzies pragnie jednak troszkę szczęścia odnaleźć
czy to w snach z dzieciństwa czy to w naprawianiu
starych dziur czy chocby w tytułowym "łucie" - tak do
mnie ten wiersz przemawia
fajny klimat przyjemnie było czytać.
Rozumiem Twoja tęsknotę za latami młodości, ale...
czy wtedy pisałeś wiersze, byłeś dla kogoś wzorem?
Dajesz nam porządne lekcje i przykłady tworzenia,
jeszcze dużo przed tobą, bo każdy wiek ma swój urok,
tylko trzeba to umieć zgarnąć dla siebie. Pozdrawiam.
formy nie oceniam..(wiesz że jest idealna)...a co do
treści.....Tęsknota ubrana w piękne metafory.....myślę
że Twój wiersz dotyczy po trochu każdego z nas
Wspomnienia takie kolorowe, rzeczywistość szara... Ale
może wcale nie? Wiersz refleksyjny, z pesymistycznym
wydźwiękiem.
hmm. przemijanie....trochę melancholijny wiersz ..ale
ma ładną treść i słowa..
nie przejmuj sie wszystkich kiedys lata przemijania
dopadna i tym sie pocieszam :) a wiersz z dobra budowa
warty przeczytania
niestety, każdy za czymś tęskni, operujesz ładnymi
metaforami, wiersz delikatnością usłany.