Luto mi Boze
wiersz gwarowy
Luto mi Boze
Rok cie już ni ma
a wiesna zielono,
lato gorące,
jako zawse było.
Ptoski strzebiocom
holny wiater duje
a w holak jesce
krapke dokurzyło.
Rok cie już ni ma
i znowu jek sama,
jak z tobom
i bez tobie,
ino te gromy
coś je do mnie praskoł
wroz z tobom
lezom w grobie…
Luto mi Boze,
choć znowu gorąco,
casami pamięć
rózne myśli wtrąco,
o mnie,o nos,o tobie
przydom zimna z rosom,
zaś trowy pokosom,
ciepła się pokońcom,
modlitwa gorąco,
i mój cas chodzenio
w załobie…
luto smutno
Komentarze (21)
czas żałoby mija, a na duszy nie robi się lżej
pozdrawiam
tak...bardzo wzruszająco i smutno+:) pozdrawiam
skorusa
Bardzo smutne i poruszające... Pozdrawiam serdecznie
+++
Smutno, nostalgicznie...
Pozdrawiam serdecznie
jak zawsze pięknie skoruso miła ..
W gwarze pisze nam Skorusa,
Dam jej za to dziś....
:)
Wymowny piękny wzruszający...
Pozdrawiam serdecznie :)
Wzruszający, gwarowy wiersz, pozdrawiam i przytulam:)
W gwarze góralskiej oddany smutek
Bardzo lubię czytać Twoje wiersze Pozdrawiam
Smutno nam,gdy ktoś bliski od nas na zawsze odchodzi,
wiem o tym
Pozdrawiam skoruso
luto...
niezmiennie wzruszasz, skoruso,
pozdrawiam;)
Bardzo wymowny wiersz, pozdrawiam :)
ciężko się pogodzić, ale trzeba żyć dalej,,,pozdrawiam
:)
Dołączam do tych czytelników, którym wiersz się
spodobał. Choć jego klimat jest smutny, w tym miejscu:
"ino te gromy
coś je do mnie praskoł
wroz z tobom
lezom w grobie…"
uśmiechnęłam się. Dobranoc:)
Strata kogoś bliskiego boli.Trzeba czasu, by poradzić
sobie z czyjąś nieobecnością. ale tęsknota pozostaje i
od czasu do czasu wraca wspomnieniem.Pozdrawiam
ciepło.