O LWOWIE TRZYNASTOZGŁOSKOWCEM

(reminiscencje z pobytu we Lwowie)

Dla każdego Polaka Lwów to anegdota,
Kresowy zaśpiew i Orląt lwowskich golgota.
Galicyjska stolica w secesyjnej gali,
Szczepcio i Tońko na „Wesołej lwowskiej fali”.

Jaki Lwów jest teraz, po decyzjach jałtańskich?
Jak wpłynął na lwowiaków ten konsensus drański?
Jakie Lwów ma piękności, jakie ma wady?
Czy zobaczę w starym mieście polskości ślady?

Już było południe, gdy po długiej podróży
Dzisiejszy obraz Lwowa wreszcie się wynurzył
Z ukraińskich pól, lasów, gdzie w słonecznym blasku
Kopuły licznych cerkwi stały do oklasków.

Obraz wymalowany pędzlem rozmaitym:
Osiem wieków historii, socrealizm przy tym.
W centrum lwowska secesja, barok, odrodzenie,
W innych rejonach miasta radzieckie natchnienie.

Gmach Teatru Opery we Lwowie bryluje,
U wejścia na Polaków babuszka czatuje,
Katedra Łacińska, Ormiańska, Sobór Jura,
Niebywale zachwyca nawet Unii Góra.

Spontaniczny ruch uliczny wrażenie robi,
Gdy człeka taranuje szybki automobil.
Jest kanon niepisany na lwowskich ulicach:
Czerwone, czy zielone, co to za różnica?

Na Cmentarzu Łyczakowskim leżą pokotem batiary,
Gimnazjaliści – poszli beztrosko na mary.
Jaki diabeł ich opętał, jakich użył słów,
Żeby małe dzieciaki poszły ginąć za Lwów?

Sam wieszcz Adam z cokołu spogląda strapiony,
Na ostatnie stulecia, na ten czas miniony
I widzi, nie wchodząc zbyt głęboko w przyczyny,
Tonący ląd polskości w morzu Ukrainy.

Są krzywdy po polskiej i ukraińskiej stronie.
Ogień szczerego bólu jeszcze w sercach płonie
Ale to co wyniosłem z tej ciekawej podróży,
Że status quo we Lwowie pojednaniu służy.

Zacny Lwów – miasto pokryte patyną i kurzem.
Zachód dla Wschodu, a dla Zachodu przedmurze.
Z powykrzywianym brukiem, tynkami w ruinie,
Pamięć o tym miejscu w mym sercu ciągle płynie.

autor

KapRysiek

Dodano: 2006-10-05 07:23:53

Ten wiersz przeczytano 4608 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie